Hé, jij daar! Wat doe jij hier?! Je hoeft niet zo verbaasd om je heen te kijken.’
‘Wie praat er tegen mij, ik zie verder niemand?’
‘Ik sta hier rustig wakker te worden met mijn hoofd in de wolken en mijn voet in het koele meer en jij ziet helemaal niemand?!’
‘Oh, ik was mij niet bewust van uw aanwezigheid’.
‘Dat ben je wel, je bent toch hier! Ik voel je gekriebel en als ik niet direct reageer begin je venijnig in mijn huid te prikken en te slaan!’
‘Sorry, nogmaals, ik was mij echt niet bewust van uw aanwezigheid.’
‘Excuses, excuses. Ik ken je niet, maar je lijkt op de soort die hier regelmatig komt.’
‘Oh, en die spreekt u ook zo gebiedend toe?’
‘Nou, nou, je begint praatjes te krijgen.’
‘Ik ben benieuwd naar de soort die u noemt.’
‘Die soort heeft een prachtige donkere teint in tegenstelling tot jouw uitgebleekte verschijning. Zij hebben mij trouwens al gewaarschuwd voor jouw soort, die zichzelf superieur voelt. Zij vragen tenminste of zij mij mogen betreden voor voedsel, brandhout of om te schuilen en als ik hun toestemming geef, nemen ze alleen wat ze nodig hebben van mij. Ze weten dat ik hun ziel neem als ze zich teveel toe-eigenen. En jij hebt voor niets en niemand respect. Je ziet mij niet eens staan, terwijl je op mij klautert en mij bruut wakker maakt. En voor die dingen waarmee je dat doet, heb je ook geen oog. Kijk eens goed hoe zij lijden in die stevige greep van je, ze worden bijna gewurgd en hun punten zijn helemaal bot doordat je ze ruw in mijn huid steekt. Dat doet pijn en mij ook trouwens. Je geeft geen enkele blijk van respect voor de dingen om je heen, alleen je eigen bezigheden staan voorop’.
‘U lijkt heel erg boos, is het goed als ik even op u ga zitten?’
‘Zie je nu wat je doet, je vraagt toestemming, maar je zit al op mij, ik wil dat je zo snel mogelijk van mij afgaat!’
‘Uw toon begint mij te vervelen, het is helemaal niet mijn bedoeling om u te kwetsen en als ik dat gedaan heb deed ik dat zeker niet expres. Ik heb mij uitgebreid laten informeren over u voordat ik hiernaar toeging. Naast de documentatie die ik heb gelezen, heb ik ook informatie ingewonnen bij de lokale bevolking. Zij waarschuwden mij al voor u, “Neem geen foto dat kost je je ziel”. En nu eet ik mijn lunch hier op, met of zonder uw toestemming!’

‘Ik was gewaarschuwd, maar dat het zo erg zou zijn! Deze bleke soort heeft de lunch genuttigd op mijn prachtige groene huid en heeft niet eens de moeite genomen om de restanten mee te nemen. Vervolgens is er verder over mij heen geklauterd en zijn mijn bewoners en ik opnieuw beschadigd. Natuurlijk heb ik het daar niet bij gelaten, mijn verzoek om van mij af te gaan is in de wind geslagen. Neem nooit te veel! Het is voor mij heel makkelijk om een ziel te nemen, een puistje op mijn huid kan heel noodlottig zijn’.

‘Gestruikeld en geknakt ligt een vaal hoopje aan mijn voet, zielloos.’

© 2023 HIRUNDO_hetjuffie_pauline

Links en bronnen:

Creatief schrijven, Eekhoorntje op lange weg, Stijlboek, Sumbu NP