‘Tussen schemer en ochtendgloren’

De nacht duurde lang
De duisternis voelde diep
Toen de stem riep
Houd je emoties in bedwang!

Ze woelt schijnbaar doelloos rond in haar bed. De stilte valt haar zwaar. Het staat haar gedachtes toe.
Overdag is daar geen ruimte voor, dan eist haar omgeving deze op. Vanaf dag start tot avondjournaal is geen tijd voor haar eigen dingen, tenminste daar zorgt ze voor.

Felix draait om haar benen en streelt haar huid met zijn fluwelen vacht. De forse rode je weet wel kater wil haar aandacht. Nee, hij wil voedsel en snel ook.
Ze voedt zichzelf met cafeïne om alert te worden voor de komende dag, kleedt zichzelf om te voldoen aan de eisen van de komende dag en tenslotte begeeft ze zich in de omringende wereld van de komende dag.
Op de snelweg snijdt een Tesla haar in zijn haast.
‘Stomme milieuactivist’, roept ze hem achterna.
Even later haalt ze een gebutste rokende Opel in.
‘Milieuvervuiler’, blaft ze hem in het voorbijgaan door het zijraam toe, ‘ze zouden je per direct moeten ruimen.’
Met hollen en stilstaan rijdt ze de stad binnen, een uurtje met opwinding over futiele zaken doet haar goed. Klaar voor de rest van de dag stapt ze haar werkplek binnen.

De dag vordert en haar gedachtes zijn gevuld met praktische zaken. Samen met een collega lost ze een acuut probleem op. Dat geeft haar een nuttig gevoel.
Koffie praatje, lunch en theepauze met verhalen van het team.
Aan het eind van de middag begint het weer te kriebelen. Treuzelend sluit ze haar werk af. Als laatste verlaat ze het pand.

Op haarzelf zonder welkome afleiding zit ze op de bank. Een magnetron maaltijd op schoot, Felix troostend tegen haar aan. Hij rekent op haar avond eten.
Uitgeput stapt ze tenslotte de nacht in.

Tussen schemer en ochtend gloren voelt het meest mistroostig. Ze woelt schijnbaar doelloos rond in haar bed. De stilte valt haar zwaar. Het staat haar gedachtes toe. Koortsig zoekt ze naar een uitweg.

De vogels vormden gezang
Zongen, geen gemiep
Verdwenen, mentale griep
Weg negatieve dwang!

De zon vindt een opening naar binnen en schijnt recht in haar hart. Vol goede moed begint ze aan een nieuwe dag.

©2025 HIRUNDO_hetjuffie_pauline

De nacht duurde lang ©MarisaVrijdag

©2025 HIRUNDO_hetjuffie_pauline

2 gedachtes over “‘Tussen schemer en ochtendgloren’

Geef een reactie op Bas Hogenbirk Reactie annuleren